“Η Μοναξιά Δεν Έρχεται Μόνη!” είναι ο τίτλος του νέου βιβλίο της Βασιλικής Λεβεντάκη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Η Βασιλική Λεβεντάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Είναι παντρεμένη και μητέρα μιας κόρης. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Ψυχολογία.
Είναι συγγραφέας μυθιστορημάτων, αλλά και βιβλίων για παιδιά.
Το HappyTv.gr φιλοξενεί τη συγγραφέα με μια αποκλειστική συνέντευξη:
Πείτε μας δυο λόγια για το βιβλίο σας που πρόσφατα κυκλοφόρησε..
Η Μοναξιά Δεν Έρχεται Μόνη… και το ταξίδι ξεκινάει… Μια περιπλάνηση στα μονοπάτια της ψυχής… Μια διαδρομή γεμάτη ένταση, πάθος, μυστήριο κι αγωνία… Μια ιστορία που ο ανθρώπινος πόνος βρίσκει διέξοδο να εκφραστεί, μαρτυρώντας απόκρυφα μυστικά, που θάφτηκαν στο πέρασμα του χρόνου… Ανάγλυφοι χαρακτήρες που παρασύρονται απ’τα πάθη τους, ήρωες που έρχονται αντιμέτωποι με τη συνείδηση τους, φιγούρες γραφικές που έμειναν ανέγγιχτες από το πέρασμα του χρόνου. Με φόντο την κοσμοπολίτικη Ερμούπολη στα τέλη του 19ου αρχές του 20ου αιώνα, κάπου εκεί, στα πλακόστρωτα στενοσόκακα ή τα περίφημα νεοκλασικά, πλάι στο κύμα, συντροφιά με τους πρωταγωνιστές, ο αναγνώστης βυθίζεται σε μια ιστορία συνεχών ανατροπών και εξελίξεων, αναζητώντας τη λύτρωση.
Πως ξεκινήσατε να γράφετε;
Παιδικό όνειρο; Άσβεστος πόθος; Ανεξέλεγκτη επιθυμία; Με όποιον χαρακτηρισμό κι αν αποδώσω εκείνη την ακατανίκητη ανάγκη να εκφράσω τις εικόνες και τα συναισθήματα που οδηγούσαν τη φαντασία μου να υφαίνει μια ιστορία, να πλέκει μια υπόθεση, να δημιουργεί χαρακτήρες, η ουσία μένει πάντα η ίδια κι η απάντηση μόνο μία. Κομμάτι της ύπαρξης μου, από τα παιδικά μου χρόνια, που λαχταρούσε κάποια στιγμή να εκτεθεί στο φως.
Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Η απύθμενη αγάπη μου για τον τόπο της καταγωγής μου, τη Σύρο, αλλά κι επιθυμία μου να καταγράψω την περίοδο της εμπορικής της ακμής ήταν η αφετηρία για το πρώτο μου ταξίδι, ξεκινώντας μια ιστορία με αρχικά άγνωστη πλοκή κι εξέλιξη, που όμως βρήκε τους κατάλληλους συνεπιβάτες για να μοιραστεί την ευχαρίστηση της διαδρομής, τους ήρωες μου.
Ότι γράφετε είναι προσωπικές σας εμπειρίες;
Οι χαρακτήρες μου στροβιλίζονται στα δεσμά του πάθους και των παθών τους. Προσωπικότητες που δοκιμάστηκαν απ’τα χτυπήματα της ζωής, κι έμαθαν να αγωνίζονται για την επιβίωση τους. Η ιστορία του καθενός ξεχωριστά δεν έχει σε τίποτα να μοιραστεί προσωπικά βιώματα ή εμπειρίες μου, αλλά κι οι σκέψεις, οι ενέργειες ή αντιδράσεις τους διαφέρουν κατά πολύ απ’τις δικές μου. Είναι πραγματικά γεννήματα της φαντασίας, που κατάφεραν σύντομα να αυτονομηθούν, να απογαλακτιστούν απ’τη δική μου επιρροή, χαράζοντας τη δική τους πορεία μέσα στο πέρασμα της ύπαρξης τους.
Πείτε μας για ένα βιβλίο που δεν έχετε γράψει εσείς και θα θέλατε να το είχατε γράψει.
Αμέτρητα τα αναγνώσματα, από την ελληνική ή παγκόσμια λογοτεχνία, που έχουν αγγίξει την ψυχή μου, έγιναν κομμάτι της σκέψης μου, επηρεάζοντας ακόμα και την άποψη μου, δείχνοντας μου το φωτεινό μονοπάτι που οδηγεί στην πολιτιστική κληρονομιά ενός έθνους. Αναμφίβολα ο θαυμασμός, η έκπληξη, η περηφάνια κι ένα σωρό ακόμα συναισθήματα με κυρίευσαν κατά την ανάγνωση τους. Όλα όμως μαζί, κι ένα ένα χωριστά αποτελούσαν τον καθρέφτη του ίδιου τους του δημιουργού. Κι εκεί ακριβώς έγκειται κι η μοναδικότητα τους… Αποτυπώνουν την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε καλλιτέχνη. Ναι, θα ήθελα να είμαι εγώ ο δημιουργός των μεγάλων κλασικών που συγκλόνισαν τη λογοτεχνία… Δεν θα ήταν όμως τα ίδια έργα, με την ίδια ανεκτίμητη αξία, το χαρακτηριστικό ύφος, τη μαγιά της γλώσσας, γιατί απλά θα είχαν γραφεί από εμένα κι όχι από τους συγγραφείς που τα κορύφωσαν.
Ποιος ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Αναγνώστρια από τα παιδικά μου χρόνια, ελλήνων μα και ξένων συγγραφέων, δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω ανάμεσα σε όλους εκείνους τους δημιουργούς που έχουν κατά καιρούς χαρίσει πραγματικά αριστουργήματα. Περήφανη για την κληρονομιά που η ελληνική λογοτεχνία παραδίδει στις γενιές της, εύχομαι μόνο να μένει πάντα αναμμένη η φλόγα της πολιτιστικής μας παράδοσης, διαιωνίζοντας το πηγαίο φως της μέσα στο χρόνο, μεταλαμπαδεύοντας την αξίας της και στους άλλους λαούς.
Οι Έλληνες σήμερα, τι σχέσεις έχουν με τα βιβλία; Αγοράζει ο κόσμος βιβλία;
Στη χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός, στα χώματα που ανέστησαν τους πρωτοπόρους των τεχνών και των επιστημών, θέλω να εύχομαι και να ελπίζω πως η δίψα των Ελλήνων για την τέχνη του βιβλίου, ακόμα και στις δύσκολες περιόδους, μένει άσβεστη, και δεν καταλαγιάζει εύκολα. Κι αν οι οικονομικές συνθήκες γίνονται τροχοπέδη στην επιθυμία του αναγνωστικού κοινού να ψυχαγωγηθεί, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα τις γνώσεις του, μέσα απ’την ανάγνωση ενός βιβλίου, παρατηρώ πως ολοένα και περισσότεροι συμπατριώτες μας στρέφονται τελικά στην απολαυστική συντροφιά του. Άλλωστε, θεωρώ πως πάντοτε στις δύσκολες κοινωνικοπολιτικές ή οικονομικές περιόδους, ο κόσμος στρέφεται στις τέχνες, αναζητώντας τη δύναμη και την αισιοδοξία μέσα από την έκφραση και τη δημιουργία για να καταφέρει να συνεχίσει.
Τι νομίζετε ότι χρειάζεται να υπάρχει σε ένα βιβλίο για να οδηγήσει στην επιτυχία;
Ανεφάρμοστη η συνταγή της επιτυχίας, κρύβει στα σπλάχνα της ανύπαρκτα μυστικά και τεχνικές, που μονάχα η προσωπική σφραγίδα του κάθε δημιουργού μπορεί τελικά να μας αποκαλύψει.
Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Η συγγραφή, σαν κάθε τέχνη, ριζώνει εκεί που πηγάζει το ταλέντο. Είναι όμως η μόνη προϋπόθεση για να δημιουργήσεις; Απαράβατος κανόνας που κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει; Κι η επιθυμία; Το ανυπόταχτο πάθος για τη γραφή; Είναι οι επιλογές μας που μας οδηγούν στο μονοπάτι της τέχνης. Επιλογές που πηγάζουν είτε από την ξεχωριστή κλίση μας ή από την ανάγκη μας για δημιουργία. Κι ίσως, αν γεννιέσαι συγγραφέας να μη γίνεσαι τελικά ποτέ, παραδίδοντας τη σκυτάλη σε εκείνον που λαχτάρησε να γεννηθεί με το χάρισμα να γράφει.
Είστε ικανοποιημένος/η με τη δουλειά σας; Τι παραπάνω θα θέλατε στο μέλλον;
Η ικανοποίηση δεν έχει σαφή όρια για να χαρακτηριστεί. Δίνει το αίσθημα της πληρότητας και της ευτυχίας, αλλά απ’την άλλη μπορεί να οδηγήσει στη στασιμότητα και την απραξία. Η ικανοποίηση έρχεται μέσα απ’τον καθημερινό αγώνα και τις δυσκολίες που ξεπεράστηκαν. Φυτρώνει στα προβλήματα που λύθηκαν και στα επόμενα που θα καταφέρουμε να διαχειριστούμε. Ξαποσταίνει στα κολακευτικά σχόλια για το μόχθο ή την προσπάθεια μας. Δεν αναπαύεται όμως ποτέ. Συνεχίζει, χαράζοντας νέα μονοπάτια στις περιπλανήσεις της.
Τι εύχεστε στους αναγνώστες του happytv.gr ;
Σε όλους τους αναγνώστες αλλά και στο αγαπημένο μας περιοδικό, που μου πρόσφερε την χαρά μα και τιμή της φιλοξενίας του, οι ευχές μου για υγεία, αγάπη, ευτυχία και δύναμη να τους συνοδεύουν πάντα, πιστοί σύντροφοι σε κάθε βήμα τους. Χαμόγελα που θα πηγάζουν απ’την καρδιά, σκορπώντας το φως της ψυχής, με την ελπίδα πάντα άσβεστη να παραμονεύει την κατάλληλη στιγμή για να φουντώσει, να γίνει φλόγα, σπάζοντας τα δεσμά της μοναχικότητας, της απομόνωσης ή της παραίτησης, αντικρίζοντας τη λάμψη στο τέρμα της σκοτεινής διαδρομής, ακτινοβολώντας την πολύχρωμη παλέτα της ζωής, επιβεβαιώνοντας πως τελικά Η Μοναξιά Δεν Έρχεται Μόνη…
Αγοράστε το βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη:
Η Μοναξιά δεν Έρχεται Μόνη
Η Μοναξιά δεν Έρχεται Μόνη (ψηφιακό βιβλίο)
