Η ζωή εν τάφω Επεισόδιο 10 – Επεισόδιο 11: Κάθε Πέμπτη στις 22:00
Κανάλι: ΕΡΤ1
Σκηνοθεσία-σενάριο: Τάσος Ψαρράς.
Παραγωγός: Γιώργος Κυριάκος.
Οργάνωση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάτος.
Σκηνογραφία: Σπύρος Λάσκαρης.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Δρακουλαράκος.
Ενδυματολόγος: Ιουλία Σταυρίδου.
Εκτέλεση παραγωγής: View Master Films.
Η ζωή εν τάφω Επεισόδιο 10. Από τη στιγμή που ο λόχος του Αντώνη μετατέθηκε σ’ ένα ενεργό χαράκωμα, τα πολεμικά καθήκοντα είναι καθημερινά με αποτέλεσμα να είναι συνεχείς και οι απώλειες σε έμψυχο υλικό. Αυτό οδηγεί σε παραφροσύνη και σε λιποταξία. Ήδη στο Σύνταγμα και στο λόχο εμφανίζονται τα πρώτα περιστατικά. Οι εντάσεις και οι συνεχείς βομβαρδισμοί μεταβάλλουν και τον ψυχισμό εθελοντών που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στο πλευρό της Εθνικής Άμυνας. Ένας τέτοιος είναι και ο Γιγάντης. Τον έχει κυριεύσει ο φόβος κι ο πανικός και μένει σ’ ένα αμπρί έξω από το κεντρικό χαράκωμα, περιμένοντας πότε θα τον πετύχει ένα θραύσμα από οβίδα για να ησυχάσει για πάντα. Ο Αντώνης και ο Κίμων τον βοηθούν να βαθύνει το ιδιότυπο αμπρί του για να έχει καλύτερη προστασία από τους βομβαρδισμούς που είναι πλέον συχνοί τόσο από ξηρά όσο κι από αέρα. Ωστόσο, μια μέρα ο Γιγάντης εξομολογείται στον Αντώνη πως αποφάσισε να λιποτακτήσει, ακολουθώντας μια παρέα από τα «παλιά». Από αγωνιστές που ακολούθησαν τον Βενιζέλο για να ταχθούν με την Αντάντ, δηλαδή τους Αγγλογάλλους και τους συμμάχους τους. Μάλιστα απόρησε πως ήταν δυνατόν κάποτε να διαδηλώνουν φωνάζοντας υπέρ του πολέμου. Ο Αντώνης κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να τον πείσει να μη λιποτακτήσει και στο τέλος τα κατάφερε. Ωστόσο, λίγο αργότερα συνέβη ένα περιστατικό που βάρυνε στη συνείδηση του Αντώνη.
Η ζωή εν τάφω Επεισόδιο 10. Ο θάνατος του Γιγάντη γέμισε με θλίψη τον Αντώνη και τους άλλους συμπολεμιστές τους. Μάλιστα, ο Αντώνης θυμήθηκε τον Μπαρμπαστυλιανό τον «αβτζή», κυνηγό από ένα χωριό του Λεπέτυμνου από τα πιο απόκρημνα. Αυτός λοιπόν ο βουνίσιος άνθρωπος μια μέρα τουφέκισε ένα σκυλί του στο δεξί μπροστινό του πόδι γιατί χύθηκε πάνω σ’ ένα κοπάδι πέρδικες που δροσιζόταν σε μια γούβα νερό…
Στο μεταξύ, δύο νέοι στρατιώτες εντάχθηκαν στη διμοιρία του Αντώνη. Ο Δημητράτος και ο Γιακόμπ, ένας Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο μοναδικός Εβραίος στη Μεραρχία Αιγαίου Πελάγους κι ο λοχαγός φοβόταν μη τον απομονώσουν οι υπόλοιποι. Από τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου ήταν η απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από τον θρόνο και η επιστροφή του Βενιζέλου στην Αθήνα που κήρυξε αμέσως γενική επιστράτευση. Τρεις νέες ελληνικές μεραρχίες έφυγαν για το μέτωπο, δίνοντας ελπίδες στη Μυρσίνη και στις ξαδέλφες της για πιθανή απόλυση του Αντώνη. Δυστυχώς οι ελπίδες των κοριτσιών δεν επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Ωστόσο, μια νέα κατάσταση δημιουργήθηκε για την καθημερινότητα των στρατιωτών της Αιγαιοπελαγίτικης Μεραρχίας και φυσικά του Αντώνη. Λόγω των απωλειών από τις μάχες και τη δυσεντερία, η μεραρχία θα αποσυρόταν σ’ ένα κοντινό χωριό, τη Βελούζινα, για ανάπαυση και ανασύνταξη. Ήδη η υγρασία και οι κακουχίες ξύπνησαν το τραύμα του Αντώνη από τους Βαλκανικούς Πολέμους που τον ταλαιπωρούσε.
Δείτε εδώ όλα τα επεισόδια της σειράς “Η ζωή εν τάφω”
