Η εικαστικός Πηγή Δαούλα μας ξεναγεί στις τεχνικές Dripping και του Pouring και μας εξηγεί γιατί έχει πετάξει τα πινέλα.
Αποκλειστική συνέντευξη στο HappyTv.gr!
-Τι σε ώθησε στη ζωγραφική; -Υπήρχε στη ζωή σου ως παιδί;
Από τη φύση μου είμαι καλλιτεχνικός άνθρωπος. Όλα τα βλέπω με ένα άλλο μάτι, από μια διαφορετική σκοπιά. Εκεί που κάποιος βλέπει ένα δέντρο εγώ βλέπω ένα λιβάδι…
Η μητέρα μου έχει «χέρι» και ήταν σχεδιάστρια οπότε πάντα τη θυμάμαι να ζωγραφίζει κάτι. Σαν μια δική της φυσική συνέχεια λοιπόν από μικρή ήμουν «μέσα στα χρώματα».
-Οι σπουδές σου έχουν σχέση με πιο ορθολογικά επαγγέλματα-πώς αποφάσισες να κάνεις την επανάστασή σου και να ακολουθήσεις την Τέχνη;
Οι σπουδές μου ήταν στο τομέα του marketing, με μεταπτυχιακό στη διαφήμιση. Καλλιτεχνικός τομέας και αυτός μιας κι έπρεπε να συνεργάζομαι με τον πελάτη για τη δημιουργία και εκτέλεση μιας διαφήμισης από το μηδέν. Δούλεψα σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες (Leo Burnett, Adel Saatchi@Saatchi) και ερχόμουν σε καθημερινή επαφή με το δημιουργικό τμήμα, μιας και ήμουν ο συνδετικός κρίκος πελάτη – εταιρίας. Από τα χρόνια μου στο πανεπιστήμιο όμως έβλεπα ότι αυτό που με ηρεμούσε και με γέμιζε περισσότερο ήταν η ζωγραφική σε όλες τις μορφές της. Ήταν αναπόφευκτο να βγει κάποια στιγμή στην επιφάνεια.
-Τι σημαίνει για σένα η Εικαστική Τέχνη;
Δημιουργία, φαντασία και συναίσθημα.
-Γιατί επιλέξατε τις τεχνικές pouring και dripping;
Έχουν κάτι το ασυμβίβαστο που με χαρακτηρίζει γενικότερα σαν άτομο. Η φαντασία υπάρχει στην κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου. Οι δύο αυτές τεχνικές που προτιμώ είναι πιο αόριστες και πιο αφηρημένες και μου δίνουν το χώρο να εκφραστώ με μεγαλύτερη ευκολία. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο και τα συναισθήματά μου μέσω των χρωμάτων αλλά με πιο αφηρημένο τρόπο. Τα χρώματα μπλέκονται μεταξύ τους και το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό.
-Τι συναίσθημα θέλετε να γεννούν οι πίνακές σας;
Ο κάθε άνθρωπος έχει μια διαφορετική οπτική των πραγμάτων. Αυτό που θέλω, και προσπαθώ, είναι να κάνω τον άλλο να βλέπει και να φαντάζεται τί μπορεί να αναδύεται από τον κάθε πίνακα. Ο καθένας βλέπει κάτι διαφορετικό, φαντάζεται κάτι διαφορετικό. Είναι κάτι σα μαγική εικόνα. Θέλω να βάζουν τη φαντασία τους να δουλεύει και ο καθένας μπορεί να λαμβάνει ένα διαφορετικό συναίσθημα.
-Το να βλέπει ο καθένας κάτι διαφορετικό στους πίνακές σας είναι κάτι που αποτελεί στόχο;
Νομίζω ότι πρέπει ν’ απολαμβάνουμε ένα πίνακα όπως τη μουσική. Όταν δημιουργώ κάτι περισσότερο εκφράζω τα συναισθήματά μου παρά τ’ απεικονίζω. Οι τεχνικές που χρησιμοποιώ είναι τόσο αφηρημένες που δεν πάνε με βάση κάποιο σχέδιο, εξάλλου τα συναισθήματα δεν μπορείς να τα απεικονίσεις με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Ακόμα κι εγώ όταν δημιουργώ κάτι, ναι μεν ξεκινάω με κάποια χρωματική βάση , αλλά στο τέλος το αποτέλεσμα μπορεί να μου βγάλει άλλες εικόνες. Παρατηρώντας το αποτέλεσμα βλέπω να ξεπηδάνε πολλές διαφορετικές εικόνες από μέσα. Όταν δημιουργώ στην ουσία τον «τίτλο» τον αφήνω στο κοινό….Η φαντασία και το μάτι του καθενός βλέπει άλλα.
-Ποιοι ζωγράφοι σας έχουν επηρεάσει;
Ο Jackson Pollock, με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό του, την αυθόρμητη και υποσυνείδητη έκφρασή του και ο Miro, λόγω των ζωντανών χρωματικών επιλογών του.
-Τι τίτλο θα βάζατε στο συνολικό σας μέχρι τώρα έργο;
Νομίζω ότι ο καλύτερος τίτλος που θα μπορούσα να βάλω είναι «Έκφραση και Συναισθήματα»
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα;
Σαν άνθρωπος είμαι γενικά πολύ αισιόδοξη με αποτέλεσμα τα αγαπημένα μου χρώματα να είναι τα ζωηρά, φωτεινά και χαρούμενα. Υπάρχουν , όμως, στιγμές που αισθάνομαι πιο «μαύρα» αλλά πάντα υπάρχει σε όλα μια ακτίδα φωτός…. Στο κάτω κάτω, όπως έχει πει και ο Pollock «… δεν έχει μεγάλη διαφορά το πώς μπαίνει στο έργο το χρώμα εφ’ όσον έχει ειπωθεί κάτι. Η τεχνική είναι απλά ένα μέσο για να καταλήξουμε σε μια δήλωση»
-Μιλήστε μας για την έκθεση στην οποία θα συμμετέχετε -τι θα θέλατε να πάρει μαζί του ο θεατής βλέποντας τα έργα σας, τι επιθυμείτε να επικοινωνήσετε μαζί του.
Σε λίγο καιρό θα πάρω μέρος στην Διεθνή Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης με θέμα ‘’Culture in Colorful motion ‘’ Κουλτούρα σε έγχρωμη κίνηση που διοργανώνει η Αίθουσα Τέχνης, της Ελένης Σακαλή, «Time of Art gallery» . Αυτό που θα ήθελα να «πάρει» ο θεατής, βλέποντας τα έργα μου, είναι η διαφορετική οπτική/προοπτική που μπορούμε να έχουμε βλέποντας κάτι. Να ζωντανέψει η φαντασία του και να μπορέσει να «ταξιδέψει» στον εσωτερικό μου κόσμο.
-Πιστεύετε ότι η Τέχνη αποτελεί πολυτέλεια στις μέρες μας;
Δυστυχώς στις μέρες μας, και με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, όλα έχουν γίνει πολυτέλεια. Θεωρώ, όμως, ότι η τέχνη, σε όλες τις εκφράσεις της, είναι ένα μέσο για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια ψυχική ηρεμία και γαλήνη. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί με βάση τα βιώματά του και τα συναισθήματά του και βάζει και το θεατή στο «παιχνίδι» με το να τον κάνει να σκέφτεται και να ταξιδεύει μαζί του.
-Υπό αυτό το πρίσμα η Τέχνη λειτουργεί σαν αγχολυτικό;
Αν το καλοσκεφτούμε τί μας έχει απομείνει ; Ένα καλό βιβλίο, ωραία μουσική κι ένας πίνακας που μας βοηθάνε να ξεχνιόμαστε και να «ταξιδεύουμε», έστω νοερά σε ένα καλύτερο κόσμο.
-Προσωπικά που θα θέλατε να φτάσετε; Υπάρχει κάποιος απώτερος εσωτερικός στόχος;
Προσωπικά θέλω να εξελίσσομαι μέρα με τη μέρα. Δεν με απασχολεί ο προορισμός αλλά το ταξίδι…
Δείτε φωτογραφίες και βίντεο από τον λογαριασμό της στο Instagram:
