Η Γεωργία Μαυρογεώργη θυμάται την «Αίθουσα του θρόνου» και το ρόλο της Δόμνας. Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στο HappyTv.gr για την πρώτη της τηλεοπτική δουλειά και τον πρώτο της ρόλο. Μάλιστα μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία από τα γυρίσματα του πρώτου επεισοδίου.
Η Γεωργία Μαυρογεώργη στην «Αίθουσα του θρόνου»
«Ήτανε μία πολύ ωραία δουλειά, ήταν η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση. Από εκεί απέκτησα μία «μητέρα» τηλεοπτική, την Φρόσω Ράλλη που με υποστήριξε πάρα πολύ στις επόμενες δουλειές που είχα στην τηλεόραση. Ήταν μια πολύ ωραία παραγωγή που είχα την τύχη να είμαι σε αυτή. Τότε πιτσιρίκι είχα ενθουσιαστεί γιατί είχαμε γυρίσματα στη Σύρο, πολύωρα, μέσα από τα οποία απέκτησα πολύ καλούς φίλους όπως είναι η Τατιάνα Παπαμόσχου που κάναμε τις αδελφές, αλλά και ο Γιώργος Γιαννόπουλος που έκανε τον σύζυγο μου. Στα γυρίσματα με το Γιώργο θυμάμαι που γελούσε στα κοντινά μου πλάνα ή τραγουδούσε και του έλεγε η Πηγή Δημητρακοπούλου (σκηνοθέτιδα) να κάτσει φρόνιμα να πάμε το πλάνο γιατί είχαμε πολλά ακόμα. Είχα την τύχη να γνωρίσω τον κύριο Αλεξανδράκη και τον κύριο Ρίζο. Ήτανε μία δουλειά που μας αγκάλιασε, τόσο η παραγωγή όσο και η σκηνοθέτιδα, η εξαιρετική Πηγή Δημητρακοπούλου, που ερχόταν και μας ψιθύριζε στο αφτί τι ήθελε να βγάλουμε στο κάθε πλάνο».
Η Γεωργία Μαυρογεώργη συνέχισε λέγοντας πως: «Η Σύρος μετά από την «Αίθουσα του θρόνου» έγινε ένα νησί πιο γνωστό. Ήταν για μένα ένα πολύ ωραίο τηλεοπτικό ξεκίνημα, πήγα για casting όντας άγνωστη και με πήραν κατευθείαν. Τώρα δεν ξέρω αν μέσα σπ’ το casting έχεις τέτοιες ευκαιρίες. Μοιάζαμε πολύ με την Τατιάνα (Παπαμόσχου) και κάναμε τις αδερφές και από τότε είμαστε πολύ καλές φίλες».
Τέλος αναφέρθηκε στις διαφορές που έχουν τα τηλεοπτικά γυρίσματα πλέον λέγοντας πως τώρα υπάρχει μία άλλη ταχύτητα, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό απλώς είναι πιο παραγωγικό. «Είχαμε την τύχη να κάνουμε και δυο-τρεις φορές το πλάνο, βέβαια αυτό όταν είναι εξωτερικά γυρίσματα παίζει ρόλο σε σχέση με τον καιρό. Θυμάμαι στα γυρίσματα από το πρώτο επεισόδιο, στη σκηνή που αυτοκτονεί η μάνα (Ρένη Πιττακή), ο καιρός με τα σύννεφα είχαν αλλάξει πολλές φορές οπότε η σκηνή που κατεβαίνουμε τα σκαλιά για να συναντήσουμε τη μάνα που αυτοκτόνησε μπορεί να είχε γυριστεί και δέκα φορές με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας».
